Tijdens het Nieuwe Rijk werden talrijke nieuwe tempels gebouwd en de vele tempels die al aanwezig waren, werden op grote schaal uitgebreid. Die ontwikkeling bereikte onder Amenhotep III haar hoogtepunt.

Niet alleen de binnenkant van een tempel was belangrijk maar ook de entree vormde onderdeel van het heiligdom en werd met zorg aangekleed. Het tempeldomein was doorgaans omgeven door een tichelstenen omheining (temenos).

Om de tempels was het doorgaans een drukke bedoening. Alles was erop gericht de tempelcultus met de daarbij behorende dagelijkse rituelen in stand te houden en daar kwam veel bij kijken.